Do produkcji, zbioru i magazynowania torfu frezerowanego przeznaczone są trzy zmechanizowane kompleksy, moce produkcyjne, których pozwalają na sezon zaopatrzyć do 100 tys. ton surowców torfu. Pola wydobycia są zabezpieczone koleją wąskotorową z wagonami i lokomotywami. Dostawa wyrobów konsumentom odbywa się ciężarówkami o pojemności skrzyni ładunkowej do 35 m3 lub ciągnikiem T-150 z przyczepą o 15 m3.Na Żytomierszczyźnie najbardziej produktywne pola zalegania torfu 1,5-2 m. Prace w polu zaczynają się od ustalenia grubości warstwy torfu 0,7 m. Wydobywanie jest wskazane tam, gdzie istnieją rezerwy nie mniej niż 200 tys. ton.
Wydobycie torfu zaczyna się od przygotowania pola. W pierwszej kolejności bagno trzeba osuszyć, w tym celu specjaliści projektują i budują sieci kanałów odwadniających, którymi będzie trafiać woda. Kanały odwadniające można porównać z drogami w mieście: jest główny kanał, przez który woda jest odprowadzana z bagna w jezioro lub rzekę w pobliżu, do niego wpadają kanały przepływowe, które połączone są bardziej licznymi kanałami kartkowymi, które zbierają wodę z całego złoża i niosą ją do kanałów przepływowych. Prace nad budową kanałów wykonują koparki na szerokich gąsienicach, które zapewniają odporność na bagnach i wyposażone łyżką specjalnej formy. Podczas kopania kanałów kąt przechyłu powinien być nie większy niż 70 stopni, inaczej ściany bagna będą padać. Aby przekopać wszystkie kanały na złożu o powierzchni 200 ha – 3 koparki będą pracować około 3 lat. Po osuszaniu dawne bagno staje się niższe o blisko 1 m. Kolejny etap przygotowania pól do wydobycia torfu – to wyrywanie małego krzewu i nie mniej małych drzew. Taką roślinność botanicy nazywają uciśnioną, ponieważ podmokły teren nie daje jej rozwijać się i wyżej niż 1,5 m ona nigdy nie dorosnie. Żadnej wartości gospodarczej i towarowej ta roślinność nie posiada.
Po tym usuwa się górną warstwę pola, która nazywa się wyczeski, co dokonują specjalne maszyny – profilery, które krok po kroku kręcą 15-20 cm wyczesek z całego złoża. Po wszystkich operacjach trzeba ponownie czyścić kanały. I teraz po raz pierwszy można zobaczyć na polu torf. Jednak przed przystąpieniem do jego zbierania, należy wyrywać korzenie wszystkich roślin i drzew, które rosły na tym bagnie. Za tę pracę biorą się koparki do karczowania, które zahaczają resztki korzeniowe roślin i wyciągają je na powierzchnię. Pniaki zbierają się w walec, a potem podbieracz rzuca je w przyczepy na gąsienicach. Po takich manipulacjach technologicznych pole w pełni gotowe do zbioru torfu!
Metody pozyskiwania torfu
Pierwsza metoda – pozyskiwanie poprzez pneumatyczną maszynę „próżniowy torfozbieracz”, która działa na zasadzie odkurzacza. Torfozbieracz wchłania przygotowane i wysuszone okruszki, a pozostałości bardziej wilgotnego torfu pozostają na polu i wysychają dalej.
Inną metodę pozyskiwania torfu z pola używają wówczas, gdy pogoda zapowiada się być słoneczną i ciepłą nie tylko w dzień frezowania, lecz i na następny. Po tym jak na złożu zostały oddzielone i wysuszone okruszki torfu gromadzą je w walec – małe pagórki. Następnie do pracy przystępuje maszyna zbiornik, która w trakcie jazdy łyżkami zbiera torf do magazynu. Ta metoda pozyskiwania zajmuje u specjalistów 2 dni, ale pozwala wielokrotnie zwiększyć ilość zebranego torfu. Torf jest wieziony w jedno miejsce i wysypuje się do szczebel, których wysokość dochodzi do 10 m. Ze złoża w 200 ha takich szczebel będzie około 60-ciu, co stanowi około 50 tys. ton torfu. Szczeblu nadają kształt trójkątnego pryzmatu, aby w przypadku opadów torf nie namoknął, a woda po prostu popłynęła w różne strony.
Wydobyty torf jest załadowywany do zakładu przetwarzania, gdzie jest dzielony na trzy frakcje: małą, średnią i dużą. Dla każdego gatunku roślin potrzebna jest jedna frakcja okruchów torfu. Przesiany z pola torf ma wysoką kwasowość, która łatwo jest neutralizowana przez dodanie do torfu mąki dolomitowej. W procesie wzbogacania do torfu dodają również fosfor, potas i azot. Po takich operacjach technologicznych torf jest gotowy do pakowania. Jego pakują w małe – 2,5 litra worki, jak i w duże 70 litrowe worki i 1,5 kadziowe big-bagi, w zależności od potrzeb klienta. Torf jeden z niewielu materiałów sypkich, który przyjęto mierzyć w litrach lub w metrach sześciennych. Jest to związane z tym, że pojemność jest wskaźnikiem bardziej stabilnym, natomiast waga torfu bardzo różni się w zależności od jego wilgotności.